مرغ و قفس (صادق سرمد)

چه خوش است حال مرغی که قفس ندیده باشد

چه نکوتر آنکه مرغ‍‍ی ز قفس پریده باشد

●

پر و بال ما بریدند و در قفس گشودند

چه رها چه بسته مرغی که پرش بریده باشد

●

من از آن یکی گزیدم که بجز یکی ندیدم

که میان جمله خوبان به صفت گزیده باشد

●

عجب از حبیبم آید که ملول می نماید

نکند که از رقیبان سخنی شنیده باشد

●

اگر از کسی رسیده است به ما بدی بماند

به کسی مباد از ما که بدی رسیده باشد