این شعر را یکی از دوستان وبلاگی (فرزاد) برایم فرستادند، حیفم آمد نخوانیدش:
http://www.farzad01.blogfa.com
●●●●●
بگذار سر به سینه ی من تا که بشنوی
آهنگ اشتیاق دلی دردمند را
●
شاید که بیش از این نپسندی به کار عشق
آزار این رمیده ی سر در کمند را
●
بگذار سر به سینه ی من تا بگویمت
اندوه چیست، عشق کدامست، غم کجاست
●
بگذار تا بگویمت این مرغ خسته جان
عمریست در هوای تو از آشیان جداست
●
دلتنگم، آنچنان که اگر بینمت به کام
خواهم که جاودانه بنالم به دامنت
●
شاید که جاودانه بمانی کنار من
ای نازنین که هیچ وفا نیست با منت
●
تو آسمان آبی آرام و روشنی
من چون کبوتری که پرم در هوای تو
●
یک شب ستاره های تو را دانه چین کنم
با اشک شرم خویش بریزم به پای تو
●
بگذار تا ببوسمت ای نوشخند صبح
بگذار تا بنوشمت ای چشمه ی شراب
●
بیمار خنده های توام ، بیشتر بخند
خورشید آرزوی منی ، گرم تر بتاب
کجایی ای زجان خوشتر؟ شبت خوش باد من رفتم
بیا در من خوشی بنگر، شبت خوش باد من رفتم
●
نگارا بر سر کویت دلم را هیچ گر بینی
ز من دلخسته یاد آور، شبت خوش باد من رفتم
●
زمن چون مهر بگسستی، خوشی در خانه بنشستی
مرا بگذاشتی بر در، شبت خوش باد من رفتم
●
تو با عیش و طرب خوش باش، من با ناله و زاری
مرا کان نیست این بهتر، شبت خوش باد من رفتم
●
مرا چون روزگار بد، ز وصل تو جدا افکند
بماندم عاجز و مضطر شبت خوش باد من رفتم
●
بماندم واله و حیران، میان خاک و خون غلتان
دو لب خشک و دو دیده تر شبت خوش باد من رفتم
●
منم امروز بیچاره، ز خان و مانم آواره
نه دل در دست و نه دلبر، شبت خوش باد من رفتم
●
مرا گویی که ای عاشق، نه ای وصل مرا لایق
تورا چون نیستم در خور، شبت خوش باد من رفتم
●
همی گفتم که ناگاهی بمیرم در غم عشقت
نکردی گفت من باور، شبت خوش باد من رفتم
●
عراقی می سپارد جان و می گوید ز درد دل
کجایی ای ز جان خوشتر؟ شبت خوش باد من رفتم
بی تو این چشمه سار شب آرام
چشم گیرنده ی آهوان است.
بی تو ٬ این دشت سرشار
دوزخ جاودان است
بی تو مهتاب تنهای دشتم
بی تو خورشید سرد غروبم
بی تو ٬ بی نام و بی سرگذشتم
بی تو خاکسترم
بی تو ٬ ای دوست
بی تو این خانه تاریک و تنهاست
بی تو ٬ ای دوست
خفته بر لب سخن هاست!
بی تو خاکسترم
بی تو ٬
ای دوست!