دریا دل (رهی معیری)

دور از تو هر شب تا سحر، گریان چو شمع محفلم
تا خود چه باشد حاصلی از گریه بی حاصلم؟

●
چون سایه دور از روی تو، افتاده ام در کوی تو
چشم امیدم سوی تو، وای از امید باطلم

●
از بس که با جان و دلم ای جان و دل آمیختی
چون نکهت از آغوش گل بوی تو خیزد از گلم

●
لبریز اشکم جام کو؟ آن آب آتش فام کو؟
و آن مایه آرام کو؟ تا چاره سازد مشکلم

●
در کار عشقم یار دل، آگاهم از اسرار دل
غافل نیم از کار دل وز کار دنیا غافلم

●
در عشق و مستی داده ام، بود و نبود خویشتن
ای ساقی مستان بگو، دیوانه ام یا غافلم؟

●
چون اشک می لرزد، از موج گیسویی رهی
با آنکه در طوفان غم، دریا دلم دریا دلم