گل همیشه بهار (سید مصطفی موسوی گرمارودی)

گل همیشه بهارم، ببین خزان باقی است
خراش صاعقه بر چهر آسمان باقی است 

● 
حدیث سیلی توفان به چهره گل سرخ
هنوز بر دهن یاس و ارغوان باقی است 

●
ز ابر فتنه تگرگی که ریخت بر سرما
هزار غنچه پرپر به بوستان باقی است 

●
نشان مرگ و بلا بود در کویر سکوت
غریو رعد که در گوش هر کران باقی است 

●
شکست کشتی امن از شقاوت توفان
به روی آب فقط دست بادبان باقی است 

●
هزار سال گذشت و ز تازیانه برق
شیار زخم بر اندام ناروان باقی است 

●
پرندگان بهاری ز باغ کوچیدند
به روی شاخه نشانی ز آشیان باقی است 

●
امید رویش گل را خزان ربود ز باغ
امید رجعت سرسبز باغبان باقی است 

●
گل همیشه بهارم غدیر آمده است
شراب کهنه ما در خم جهان باقی است 

●
خدای گفت که «اکملتُ دینَکُمْ» آنک
نوای گرم نبی در رگ زمان باقی است 

●
قسم به خون گل سرخ در بهار و خزان
ولایت علی و آل، جاودان باقی است 

●
گل همیشه بهارم بیا که آیه عشق
به نام پاک تو در ذهن مردمان باقی است