در کتاب چهار فصل زندگی
صفحه ها پشت سر هم میروند
هریک از این صفحه ها یک لحظه اند
لحظه ها با شادی و غم میروند
آفتاب و ماه یک خط در میان
گاه پیدا گاه پنهان میشوند
شادی و غم نیز هریک لحظه ای
بر سر این سفره مهمان میشوند
گاه اوج خنده ما گریه است
گاه اوج گریه ما خنده است
گریه دل را آبیاری میکند
خنده یعنی این که دلها زنده است
زندگی ترکیب شادی با غم است
دوست میدارم من این پیوند را
گرچه میگویند شادی بهتر است
دوست دارم گریه با لبخند را
منم دوست نیدارم گریه با لبخند را...
اما بعد از پرواز دکتر دیگه با به یاد آوردنِ ایشون لبخند به لبم نمیاد، فقط چشمام می سوزن....
دردیست درد مردن، کانرا دوا نباشد...
سلام...وبلاگتون خیلی زیبا شده...
موفق باشین
قابل نداره
بسیار زیبا وقشنگ بود
