سفر (حافظ)

یاد باد آنکه ز ما وقت سفر یاد نکرد

به وداعی دل غمدیده ی ما شاد نکرد

●

آن جوان بخت که میزد رقم خیر و قبول

بنده ی پیر ندانم ز چه آزاد نکرد

●

کاغذین جامه به خوناب بشویم که فلک

ره نمونیم به پای علم دار نکرد

●

دل به امید صدایی که مگر در تو رسد

ناله ها کرد دراین کوه که فرهاد نکرد

●

سایه تا باز گرفتی زسحر مرغ سحر

آشیان در شکن طره ی شمشاد نکرد

●

شاید ار پیک صبا از تو بیاموزد کار

زانکه چالاکتر از این حرکت باد نکرد

●

کلک مشاطه ی صنعش نکشد نقش مراد

هر که اقرار به این حسن خداداد نکرد

●

مطربا پرده بگردان و بزن راه عراق

که بدین راه بشد یار و زما یاد نکرد

●

غزلیات عراقیست سرود حافظ

که شنید این ره دلسوز که فریاد نکرد