حاصل ما (شیخ بهائی)

عهد جوانی گذشت ، در غم بود و نبود

نوبت پیری رسید ، صد غم دیگر فزود

●

کارکنان سپهر بر سر دعوی شدند

آنچه بدادند دیر ، بازگرفتند زود

●

حاصل ما از جهان نیست به جز درد و غم

هیچ ندانم چراست این همه رشک حسود

●

نیست عجب گر شدیم شهره به زرق و ریا

پردۀ تزویر ما ، سد سکندر نبود

●

نام جنون را به خود ، داد بهائی قرار

نیست به جز راه عشق زیر سپهر کبود