شب وصال (سعدی)

شب عاشقان بی دل ، چه شبی دراز باشد

تو بیا کز اول شب ، در صبح باز باشد

●

عجب است اگر توانم ، که سفر کنم ز دستت

به کجا رود کبوتر ، که اسیر باز باشد ؟

●

ز محبتت نخواهم ، که نظر کنم به رویت

که محب صادق آنست که پاکباز باشد

●

به کرشمۀ عنایت ، نگهی به سوی ماکن

که دعای دردمندان ، ز سر نیاز باشد

●

سخنی که نیست طاقت ، که ز خویشتن بپوشم

به کدام دوست گویم ، که محل راز باشد ؟

●

چه نماز باشد آن را ، که تو در خیال باشی

تو صنم نمی گذاری ، که مرا نماز  باشد

●

نه چنین حساب کردم ، چو تو دوست می گرفتم

که ثنا و حمد گوییم و ، جفا و ناز باشد

●

دگرش چو باز بینی ، غم دل مگوی سعدی

که شب وصال کوتاه و ، سخن دراز باشد

●

 قدمی که برگرفتی ، به وفا وعهد یاران

اگر از بلا بترسی ، قدم مجاز باشد