آه (جلال الدبن محمد بلخی)

آه از این زشتان که مه رو می‌نمایند از نقاب

از درون سو کاه تاب و از برون سو ماهتاب

●

چنگ دجال از درون و رنگ ابدال از برون

دام دزدان در ضمیر و رمز شاهان در خطاب

●

چون به سگ نان افکنی سگ بو کند آنگه خورد

سگ نه‌ای شیری چه باشد بهر نان چندین شتاب

●

در هر آن مردار بینی رنگکی گویی که جان

جان کجا رنگ از کجا جان را بجو جان را بیاب

●

تو سال و حاجتی دلبر جواب هر سال

چون جواب آید فنا گردد سال اندر جواب

●

از خطابش هست گشتی چون شراب از سعی آب

وز شرابش نیست گشتی همچو آب اندر شراب

●

او ز نازش سر کشیده همچو آتش در فروغ

تو ز خجلت سر فکنده چون خطا پیش صواب

●

گر خزان غارتی مر باغ را بی‌برگ کرد

عدل سلطان بهار آمد برای فتح باب

●

برگ‌ها چون نامه‌ها بر وی نبشته خط سبز

شرح آن خط‌ها بجو از عنده‌ام الکتاب