شاهد افلاکی(رهی معیری)

چون زلف تو ام جانا در عین پریشانی
چون باد سحرگاهم در بی سر و سامانی

●
من خاکم و من گردم من اشکم و من دردم
تو مهری و تو نوری تو عشقی و تو جانی

●

خواهم که ترا در بر بنشانم و بنشینم
تا آتش جانم را بنشینی و بنشانی

●
ای شاهد افلاکی در مستی و در پاکی
من چشم ترا مانم تو اشک مرا مانی

●
در سینه سوزانم مستوری و مهجوری
در دیده بیدارم پیدایی و پنهانی

●
من زمزمه عودم تو زمزمه پردازی
من سلسله موجم تو سلسله جنبانی

●
از آتش سودایت دارم من و دارد دل
داغی که نمی بینی دردی که نمی دانی

●
دل با من و جان بی تو نسپاری و بسپارم
کام از تو و تاب از من نستانم و بستانی

●
ای چشم رهی سویت کو چشم رهی جویت ؟
روی از من سر گردان شاید که نگردانی